حلقه ی گمشده ی صنعت گردشگری
به بهانه ی گفتگوی مهندس عبدالله زمانی با شبکه سوم سیما
سالهاست که نهادهای مختلف کشور و به ویژه وزارت تازه تاسیس صنایع دستی و گردشگری سودای موفقیت را در سر می پرورانند و بسیاری از افراد در قالب بخش خصوصی در صنعت گردشگری به ویژه گردشگری روستایی گام برداشتند و موفقیت های چشم گیری نیز داشتند اما کارکرد جزیره ای گاه آفت این صنعت شده است.
برنامه سلام صبح بخیر شبکه سوم سیما در بخش بررسی مشکلات مناطق مختلف کشور میزبان فردی بود که صحبتهای متفاوت و علمی پیرامون گردشگری داشت.
مهندس عبدالله زمانی کارشناس اقتصادی اینبار در مورد اقتصاد گردشگری روستایی و لزوم توسعه آن سخن گفت.
زمانی با ارائه تعریف از گردشگری روستایی بهرهبرداری از این صنعت در کشورهای مختلف و ایران را بررسی کرد.
او با مقایسهی ایران و نیز کشورهای همسایه و برخی کشورهای موفق در زمینه اکو توریسم گفت:” کشور چهار فصلِ ایران از بن و پایه مستعد گردشگری است و باید تلاش کنیم با برنامهریزی از ظرفیتهای این صنعت – هنر استفاده کرد.”
تلاش بخش خصوصی سرفصل بعدی صحبتهای عبدالله زمانی بود؛ او با اشاره به این مفهوم که صرفا نباید منتظر کمکهای دولتی بود گفت :”انتظار صحیح از بخش خصوصی این است که صرفا به کمکهای دولتی چشم نداشته باشند و با برنامهریزی صحیح و دور اندیشی نسبت به توان خود وارد عرصهی گردشگری روستایی شوند تا تمام نقاط کشور همگام با هم رشد کنند و موفق باشند.”
ادامه صحبتهای این کارشناس اقتصادی در مورد انتشار فرهنگی در بستر بومگردی بود.
به عقیده ی عبدلله زمانی باید در کنار گردشگری و صنعت آن نگاه فرهنگی هم داشت و با استفاده از این بستر تمام توان خود را برای جهانی نمودن فرهنگ ایرانی به خدمت بگیریم.
زمانی در ادامه با اشاره به فرمایشات رهبر معظم انقلاب افزود: “باید چهار مرحله فعالیت را با شفافیت دنبال کنیم ؛ اول شناخت و ایجاد زیرساخت برای گردشگری روستایی است و دومین مرحله برنامه ریزی و سپس آموزش و دست آخر تبلیغات؛ سرنوشت این صنعت بزرگ را در کشورمان رقم خواهد زد.”
برنامهریزی در دوران همهگیری کرونا شاید مهمترین و جالبترین بخش صحبتهای زمانی بود. او با اشاره به این بیماری گفت: “شاید در زمان کرونا بسیاری از کشورهایی که در زمینه توریسم و گردشگری روستایی فعال بودند تنزل شدیدی داشتند و تجربیات بدی را سپری کردند اما این وضعیت پایدار نیست. چه بهتر اینکه بتوانیم در کشور خودمان با برنامه ریزی در این زمان زیرساختهای خودمان و نیز دانش گردشگری را گسترش دهیم تا بتوانیم در زمان از بین رفتن این بیماری دست پری داشته باشیم.”